Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα με άρωμα του χθες


                                                                              

Σας προτείνουμε για τα Χριστούγεννα

Δημήτρης Θεοδοσάκης "Χριστουγεννιάτικα διηγήματα"


Το σήμερα με το χθες «παντρεύει ο του Κάστρου Ταχυδρόμος, ηθογράφος- διηγηματογράφος και ποιητής, Δημήτρης Ν. Θεοδοσάκης, με τη συλλογή ηθογραφικών διηγημάτων «Κρητικά Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα»
«Η Ελλάδα της υπαίθρου πεθαίνει και η πολιτεία χάνει το στήριγμά της, μένει χωρίς ευεργέτες, το χωριό μένει χωρίς ακρίτες, τα όνειρα χωρίς υπερασπιστές», αναφέρει ο συγγραφέας. Τονίζει, ακόμα, πως «η γη μας χερσεύει και οι λιγοστοί που μείναν πίσω στο χωριό είναι βαθύτατα λυπημένοι γιατί νιώθουν πως είναι η στερνή φούχτα χώμα που θα σκεπάσει τη δοξασμένη γεωργική εποχή. Τα πατρικά τζάκια θα σβήσουν, οι καμινάδες δε θα καπνίζουν πια και κανείς δε θα μας περιμένει να γυρίσουμε στα ρημαγμένα χωριά. Λυπημένοι αντιγράφουμε δυτικές συνήθειες και αναζητούμε μάταια το χαμένο όνειρο της ευτυχίας σε μακρινούς ουρανούς και σε αλαργινές πατρίδες. Μα όσοι αγαπούν την πρόοδο και την άγια μας παράδοση, συγκεράζουν το σήμερα με το χθες. Βαστούν ήθη, έθιμα και παραδόσεις, τη σοφία που κληρονόμησαν να την παραδώσουν. Κάθε που σιμώνουν οι γιορτές, για να γητέψω τον καιρό στην τσιμεντένια πολιτεία της μοναξιάς, γράφω για εκείνα τα φτωχικά μα αγαπημένα Χριστούγεννα στο χωριό. Κι έτσι έγραψα τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του χωριού, που είναι ένας ύμνος και ταυτόχρονα ένα μοιρολόι του κόσμου που γνώρισα και αγάπησα, μα χάνεται. Είναι μια αναφορά στον αιμοδότη της πολιτείας, είναι αφιέρωμα στις ακατάλυτες παιδικές μνήμες, στης αγάπης τα χώματα, τα ταπεινά μα άγια χωριά μας». 


Γιάννης  Πανταγιάς “Το Αστέρι της Βηθλεέμ”  
                                                                                                                                                                       Ο Γιάννης Πανταγιάς γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του “Το Αστέρι της Βηθλεέμ”:
Ένα δύο τρία τέσσερα… Πως μπορεί κανείς να μετρήσει τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας. Ένα μικρό αγόρι, κλείνει τα μάτια και ονειρεύεται. Βιώνει την παραμονή των Χριστουγέννων ταξιδεύοντας στον κόσμο της προσμονής και της νοσταλγίας.
Τα μυρωδικά και τα αρώματα της μεγάλης γιορτής, τα κάλαντα και τα πολυπόθητα δώρα, οι σκανταλιές και η παιδική αφέλεια, συνοδοιπόροι στην υλοποίηση του δικού του ονείρου. Το αγόρι μετρά τα αστέρια στον χειμωνιάτικο ουρανό, με τα μάτια της ψυχής του ξεχωρίζει το πιο λαμπερό ανάμεσα στα άλλα…
Διαβάζοντας το διήγημα ανοίγεται στα μάτια της φαντασίας του αναγνώστη ο θαυμαστός μικρός… μεγάλος κόσμος της ψυχής ενός μικρού παιδιού. Τα Χριστούγεννα πάντα ξυπνούν μέσα μας την νοσταλγία για μια τέτοια γιορτή της τρυφερής μας ηλικίας. “Το Αστέρι της Βηθλεέμ” είναι ένα διήγημα για μικρούς και μεγάλους, που σίγουρα ταξιδεύει την φαντασία στην μαγεία που όλοι ψάχνουμε. Κάλαντα και μυρωδιές, δώρα και σκανταλιές ήθη και έθιμα μίας άλλης εποχής συνθέτουν το σκηνικό μέσα στο οποίο δρα και κινείται ο μικρός μας ήρωας.
Ο Ρεθεμνιώτης συγγραφέας μας παροτρύνει να ψάξουμε στο ουρανό της άγιας νύχτας, το πιο φωτεινό αστέρι “Το Αστέρι της Βηθλεέμ” ας το κάνουμε λοιπόν.  Από τις Εκδόσεις Δετοράκη. 

Ιωάννα Καρυστιάνη  «Καιρός σκεπτικός»  
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Συνήθως οι χριστουγεννιάτικες ιστορίες είναι μελαγχολικές – από παράδοση – σάμπως αυτό να ορίζει το περίφημο πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι αντιθέσεις είναι χτυπητές και φωτίζονται από τα χρωματιστά λαμπάκια που αναβοσβήνουν εκνευριστικά. Σε γενικές γραμμές ο κακός πλούσιος και ο καλός φτωχός αποτελούν το βασικό τους περίγραμμα. Τα Χριστούγεννα βασίζονται κυρίως στη συγκίνηση που προκαλούν στερεότυπα, αλλά ταυτόχρονα εκφράζουν εκείνη την εκλεπτυσμένη πλευρά της ανθρώπινης φύσης, όπου οι άνθρωποι με την καλοσύνη ξεπερνούν τα βάσανά τους και τους εαυτούς τους, παλεύοντας με τον προσωπικό τους τρόπο ο καθένας για μια καλύτερη ζωή. Αυτή την ύψιστη συγκίνηση μας προσφέρουν οι ήρωες της Καρυστιάνη. Προσωπικά με κέρδισε η Σούλα που δεν το βάζει κάτω!
Στο τελευταίο της βιβλίο, το οποίο συγκροτούν εννιά διηγήματα, η Καρυστιάνη τοποθετεί μέσα στο περσινό χριστουγεννιάτικο τοπίο τους ήρωές της, ανθρώπους που τους ενώνουν τα βάσανα, τα αδιέξοδα και γενικώς μια μοίρα δυσοίωνη που επιτείνεται διακριτικά από την περίφημη κρίση. Υπό τη σκέπη των πρόσφατων κοινωνικοοικονομικών γεγονότων, οι ήρωες κινούνται μέσα στους τόπους τους με τις προσωπικές τους αγωνίες να πρωταγωνιστούν. Αυτό που ενδυναμώνει τα χαρακτηριστικά τους είναι ο χρόνος, ένας χρόνος ηθικός, που τους προστατεύει από τη σκληρότητα του παρόντος. Και στα εννιά διηγήματα κυριαρχεί η αγωνία του «εξανθρωπισμού» των ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι μέσα από τις δικές τους ιδιαιτερότητες με τη μοναξιά της ύπαρξής τους, εκεί που κρύβεται κάθε προσωπικό εσωτερικό δράμα αλλά και το αφανέρωτο ζεστό ανθρώπινο μεγαλείο του αγώνα των αισθημάτων για περισσότερο φως, αυτό που κρύβει μια καλή κουβέντα, ένα γλυκό σκίρτημα, ένα άγγιγμα. Πρόκειται για έναν αγώνα όπου ο άνθρωπος παλεύει να κρατηθεί από τη μεριά της αγάπης.